-
1 επιτριβω
(ῑβ)1) натирать (до ссадин)2) сбивать с ног3) мучить, терзать(ὀδύναις τινά Xen.)
; томить(τινὰ πόθῳ Arph.)
4) возбуждать, раздражать(τινά Polyb.)
5) оказывать губительное действие, губить, истреблять, убиватьἐπιτοιβείης! Arph. — провались ты!;ἐπιτριβείην εἴ τι ἐψευσάμην! Luc. — провалиться мне, если я солгал(а)! -
2 δαμαζω
δᾰμάω, δαμνάω и δάμνημι, эол. δᾰμάσδω тж. med.1) приучать к ярму, приручать, укрощать(φῦλα πόντου χθονίων τε παιδεύματα Eur.)
; (о лошадях и др.) объезжать(ψαλίοις πώλους Eur.; ἵππους ἐκ νέων Xen.; med. ἡμιόνους Hom.; ἵπποι δαμαζόμενοι Plut.)
ἄλγιστος δαμάσασθαι Hom. — крайне трудно приручающийся, строптивый2) подчинять, одолевать, смирять(Ἀχαιούς, θυμὸν ἐνὴ στήθεσσι Hom.; βίῃ καὴ χερσί Hes.)
δ. τινά τινι и ὑπὸ σκήπτρῳ τινί Hom. — покорить кого-л. кому-л.3) подавлять, лишать силы(ἀσκήσει τὸ ἄλογον Plut.)
αἴθρῳ καὴ καμάτῳ δεδμημένος Hom. — изнемогший от холода и усталости;ὕπνῳ δεδμημένος Hes. — объятый сном;δαμάσσαι τινὰ (med. φρένας) οἴνῳ Hom. — опоить кого-л. вином;σῷ ἐδάμην πόθῳ Arph. — я истомился по тебе4) насильно отдавать в жены, выдавать замуж(ἀνδρί, sc. θεάν Hom.)
5) уничтожать, разбивать(βίᾳ τὸν σίδαρον Eur.)
6) поражать насмерть, убивать(δουρὴ δαμασθείς Hom.)
δ. τινά τινι и τινὰ χερσί τινος Hom. — погубить кого-л. чьими-л. руками;οὐκ εἴα Ἀπόλλων (Πουλυδάμαντα) δαμῆναι Hom. — Аполлон не допустил, чтобы Полидамант погиб;ἐπειδέ τόνγε δαμάσσεται ὀϊστός Hom. — после того, как сразила его стрела;δέδοικα μέ πόλις δαμασθῇ Aesch. — боюсь, как бы не пал город (Фивы):δμαθέντες Eur. — погибшие, умершие;δάμναμαι Aesch. — я гибну;θανάτῳ πάρος δαμείην Eur. — да постигнет раньше меня смерть
См. также в других словарях:
σοβώ — σοβῶ, έω, ΝΑ νεοελλ. βρίσκομαι σε λανθάνουσα κατάσταση, υποβόσκω, επίκειμαι αρχ. 1. διώχνω πτηνά («σοβεῑν τὰς ἀλεκτρυόνας», Πλάτ.) 2. απαλλάσσομαι από κάτι, απομακρύνω γρήγορα (α. «δεῑ τὴν τρίχα σοβεῑν τὴν κόνιν», Ξεν. β. «τὰς ἄλλας φροντίδας...… … Dictionary of Greek
φοβούμαι — φοβοῡμαι, έομαι, ΝΜΑ, και φοβάμαι Ν και φοβᾱμαι Μ, και τ. ενεργ. φοβῶ, έω, Α 1. διακατέχομαι ή καταλαμβάνομαι από φόβο, αντιμετωπίζω με φόβο κάποιον ή κάτι (α. «φοβάται τον πατέρα του» β. «φοβάμαι τη μοναξιά» γ. «φοβάμαι να βγω έξω με τέτοια… … Dictionary of Greek